Yaşamayı beklerken yaşayamamak

İnsanların birçok yönden ortak noktaları bulunmasına rağmen, herkesin birbirinden sayısız farkı ve hikayesi vardır aslında.. İnsanlar arasındaki yaşanan kaoslarda bu farklılıklardan kaynaklanmaktadır. Hepimizin fiziksel farklılığı dışında, düşünceleri, zevkleri, sağ ve sol beynimizin bizi baskın kılan özellikleri, kişisel yetenekleri, iyi ve kötü olma tercihlerinin hayatlarına ve çevrelerine olan etkileri vs... tüm bunlar insanoğlunun, yaşama kattığı anlam, olumlu ve olumsuz farklılıklarıyla çok karışık bir tablo sunsa da, aynı karakter ve düşüncede olduğumuzu düşününce hayat çok sıkıcı gelmez miydi...?

Hayata anlam katan bu farklılıkların önemi gibi insanoğlunun ortak olan bazı yönleri “mutluluk, hırs, kıskançlık, sevgi, hüzün, vicdan, aşk, nefret, vs...” Tüm insanların yaşam arazisinde sergilenmektedir. Bana göre hayatı en değerli kılan, ruhu besleyen şey sevgi ve mutluluğu yaşamaktır. Çünkü hayatının hangi noktasında olursan ol eğer ruhunda sevgiyi barındıramıyorsan, ne kadar mutlu olduğunu zannetsen de aslında kendini kandırmaktan başka bir şey yapmıyosundur. Onu bir kere yüreğine yerleştirdin mi tüm ömrüne yetecek güce sahiptir. Sevgi, başkalarından alınıp satılan bir cisim değil, ona gerçekten sahip olan hayatına anlam katandır. Başkalarından mutluluğunu ve sevgiyi çalmaya kalkarsak, ömür boyu kendimizi kandırmış oluruz.

Mutluluğu yaşamamızda  amaç edinirsek eğer dün ve yarında takılı kalmayız. Her insanın zorlu süreçleri hayatında daha çok yer kaplar. Yani yarın şu olsa yada geçmişte şu olmasaydılarla yaşarsak beynimiz hiçbizaman bu anları yaşayamaz. Anları yaşayamadığımız için hayatı kör bakmış oluruz. Çünkü elimizde bu anı yaşacak başka bir zamanımız yok aslında...Yaşamı yaşamayı beklerken aslında hiç yaşamamış oluruz.

Farabiye göre, mutluluk tesadüfen veya gelişigüzel zevklerle elde edilen bir şey değildir. Mutluluk ciddi ve sürekli bir çaba ister. Mutluluk, insanın işlevini en iyi şekilde yerine getirmesine bağlı bir şeydir. Nasıl ki bir marangoz, iyi bir sediri yapmakla, hem kendi işlevini hem de kendi mutluluğunu kazanmayı garanti altına alıyorsa; aynı şekilde, bilgisini kullanan bir insanın da sahip olduğu koşullarıyla hayatını en iyi hayat yapması gerekir.

Yani sahip olduğu koşullar bugün eline geçen imkanlardır. Onu anlamlı yaşamak  için önce sevgiyle yoğrulmuş bir kalbe sahip olup, sonra Anları yaşayıp, olmayanlarla değilde, elimizdeki imkanlarla yaşamak gerekir hayatı...