Üşüyorum

 Üşüyorum, iyice üşümek istiyorum

Sıcacık bir yerde olmama rağmen

Etrafa bakınıyorum, sağımda yığınlar

Solumda bir başka felaket

Taş taş üstünde kalmamış derler ya işte öyle.

Aklıma geliyor sevdiklerim, tüm insanlar

Hayal mi görüyorum, hayal olsun istiyorum.

Ama nafile, tam bir gerçek zemindeyim.

Yığınlar, molozlar sıra, sıra, uçsuz bucaksız

Yığınlara razıydım, içinde canlar olmasa

Ocaklar sönmüş, yuvalar yıkılmış

Ufacık bedenler donmuş.

Kimisi henüz birinde değil, kimisi bir, beş, onbeşinde

Kimisi altmışında yetmişbeşinde

Kimisi koca kimisi eş kimisi kardeş, kimisi arkadaş

Bir daha görüşürlermi düşüncesinde

Hemde yerin altında karanlık dehlizlerde

Sonsuz, ebedi bir uykuya dalmışlar

Nasıl uzanayım kendi evimden, bilmiyorum

Uyumak istemiyorum sabaha kadar

Üşümek istiyorum

Üşüyorum, evet üşüyorum

Sıcacık olmasına rağmen

Donuyorum, donmak istiyorum, tıpkı onlar gibi

Sonra beş vakit dua ediyorum Rabbime

Rabbimden yardım diliyorum onlara

Bir de;

Konut adı ile mezar inşa edip para karşılığı satanları

Bu çürük yapıları kontrol edip izin verenleri

Ayrıca en önemlisi ve hiç bahsedilmeyenleri

Kimsenin bahsetmediği

Mezar yapılara af çıkaran ve kendi halkına tuzak kuranları.

Rabbime havale ediyorum.

Diğer düşüncemi de kendime saklıyorum.