KİMLER GELDİ KİMLER GEÇTİ…

Sürekli ömürden bahseder dururuz.

Aslında çoğumuz ömür denen şeyi çok uzun zannederiz.

Hiçte öyle değil.

Özellikle yaşlandıkça ömrün ne kadar kısa olduğu anlaşılıyor.

Çocukluğumuz, gençliğimiz…

Ölümün aklımıza bile gelmediği en dinamik ve verimli yıllarımız…

Nasılda hızla geçip gitmiş.

Hele bir de yakınlarımız, annemiz, babamız yaprak dökümü gibi gitmeye başlayınca…

Hayatın ne kadar acımasız olduğunu anlıyoruz.

Tüm bu acı gerçekleri biliyoruz ama belli bir yaşa gelince anlıyoruz.

Pişmanlıklarımız…

Yanlışlıklarımız…

Sevdiklerimizi ihmallerimiz…

Kendimizi dikensiz gül bahçesinde sanıp, koşturmalarımız…

Dostlar… Ve anılar...

Bastonumuz haline gelen anılar…

“Kimler Geldi Kimler Geçti.”

Yaslanılan ağaçlar yıkılıyor...

Dayılar ölüyor...

Krallar, şahlar, diktatörler… Ve de nice muktedirler…

Tahtlarını, saraylarını bırakıp gidiyor.

Kim dünyaya kazık çakmış ki…

Nasılsa, her fani bir gün göç edip gidecek.

Yalan dünya!

“Kimler Geldi Kimler Geçti.”

1973’lerin çok popüler şarkısıydı.

Ortak bir hüznü, bütünleşmiş duyguları anlatan…

Unutulmayan ya da affedilmeyen kişileri konu eden…

Kader kabul edilen, alın yazısı görülen...

Toplumsal hafızada yer bulan…

Her insan kendi duygu kronolojisine bakarak söylerdi.

Yaslı, kırgın, kızgın…

Teselli edici...

Kimler geldi hayatımdan kimler geçti
Hiçbirisi hasretini gidermedi
En güzeli senin kadar senin kadar sevilmedi
Kimler geldi kimler geçti