Azerbaycan'da engelli olmak

24.07.2017 14:00

Sevgili okurlarım,

Üç dört haftadır Türkiye'de olmadığımdan ara verdim yazılarıma.

Fakat güzel birikimler kazanarak döndüm Azerbaycan'dan.

Ülkemize 1800km uzaklıkta bulunan ve halkının tamamının Türkiye sevdalısı olan bu ülkedeki farklı engel gruplarıyla bir dizi çalışmalar yürüttük geçtiğimiz haftalarda.

Öncelikle burada bulunmamıza vesile olan Engelli Sağlık Spor Eğitim Kültür Vakfı Antalya şubesi başkanı Sn. Gülcan Ay Hanımefendi ve ekibine yürüttükleri  projelerde bizlere de yer verdikleri için teşekkürlerimizi iletmekle başlayalım.

Azerbaycan'da kaldığımız yer devlet eliyle yapılmış ve başta bedensel engelliler olmak üzere farklı engel türlerinden bireylere ev sahipliği'' yaparak çeşitli mesleklerde beceri kazandırmayı amaç edinmiş bir rehabilitasyon merkeziydi. Orada bulunduğumuz süre içinde henüz bağımsızlığını kazanalı 30 yıl olmamış bir ülkenin engelli eğitimi konusunda bizden hiç de geri kalmadıklarına tanık oldum.

Meslek elemanlarının büyük bir özveriyle yürüttüğü çalışmalara rağmen 150 manat ki bizim liramızla 300 TL maaş almaları çok üzücü geldi bana.

Görme engellilik bizim ilgi alanımız olduğundan görme engelli bir birey ülkede ne gibi faaliyetlerde bulunabiliyor diye araştırmaya başladık.

Eğitim materyallerine çok geç ulaşılsa da görme engellilerin eğitim sisteminin olduğunu gördük:

Çocuklar yeteneklerine göre küçük yaşlarda müzik okullarına yönlendiriliyor.

Bu alanda akademik eğitim veren profesyonel okullarda yetişen gençler, sıkıntı çıkmadan konservatuvarlara alınarak eğitimlerini tamamlayabiliyor.

Ülkede engellilerin istihdamı bir düzen kazanmış değil. Bu ciddi anlamda bir sıkıntı yaratıyor. Fakat devlet, engelli bireylerin kendilerine yaptırdığı toplu konutlardan ücretsiz veriyor.  Ayrıca engelliler aylık 140 Manat maaş alıyor. Bu aldıkları maaş engelli istihdam edilse bile kesilmeyerek ödenmeye devam ediyor.

Bizim ülkemizde onlarca görme engelliler derneği varken 9 milyon nüfuslu Azerbaycan'da tek bir tane görme engelliler federasyonu mevcut. Aynı sorunlar üzerinde çalışan onlarca dernekten ziyade tek federasyonun devletle sağlam ilişkiler kurması başarılı bir çalışma olarak gözümüze çarptı.

 

 

Federasyon başkanı Semiyer Abdullayev,  görme engelli olup da kendisini tanımayan Azeri olmadığını gururla söylüyor.

Azerbaycan devletinin yakın zamanda yaptırıp da mali bütçe oluşmadığından faaliyete girmemiş, sadece açılışı yapılmış olan, Zabrat kentinde bulunan bir rehabilitasyon merkezini gezme ve inceleme şansı bulduk.

Spor sahaları, olimpik yüzme havuzu, görme engelliler için tüm bina içini saran erişilebilir çizgi yollarıyla bir örneği Türkiye'de bulunmayan ve hayallerimizi süsleyen bu kurumu şehrimizde yapabilme umudunu taşıyarak ayrıldık ülkeden.

Kanaatkar insanları, vatan aşkıyla dolu gençleri, Karabağ işgalinin kaldırılacağı günleri umutla bekleyen yaşlı insanlarıyla bambaşka duygular bırakıyor üzerimizde bu güzide ülke.

Engellisini ön planda tutan ülkeler hızlı kalkınır. Biz de 'bir millet iki devlet' dediğimiz soydaşlarımızla paylaştığımız deneyimlerimizi dikkate aldıklarına tanık olarak ayrıldık ülkeden.

Gördük ki dünya üzerindeki engelliler olarak normalleşme yolunda kat edeceğimiz daha uzun yollar var.

Hep birlikte geleceğe yürümeye devam...

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorum Yap

Yazarın Diğer Yazıları