Ağdam ili Ermenistan ordusu tarafından 23 Temmuz 1993 yılında işgal edilmişti. Azerbaycan Savunma Bakanlığı'ndan dün gece yapılan açıklamada, Azerbaycan ile Ermenistan arasında Rusya’nın ara bulucuğunda imzalanan ateşkes anlaşması gereği, Azerbaycan ordusunun Ağdam’a girdiğini duyuruldu.
Ağdamli olan Azerbaycan Halklar Dostluğu Derneği Başkanı Lale Hesenova yaşadığı mutluluğu MYGazete.com'a anlattı. Dün gece Ağdam’ın hiçbir savaş olmadan işgalden azat edildiğini duyunca çok sevindiğini söyleyen Başkan Lale Hesenova da, “Ağdam’ın işgalden azat edileceğini rüyamızda bile hayal edemiyorduk. 44 gün içinde topraklarımızın geri alınması, topraklarımızın işgalden azat edilmesi bizim için büyük bir sevinç oldu.” dedi.
Kendisin de Ağdamlı olduğuna dikkat çeken Lale Hesenova, “Pandemi dolayısıyla büyük bir zafer kutlaması yapamadığımız için arkadaşlarım arayıp, yanıma geldiler. Üstünde Ağdam yazan pastam ile güzel bir kutlama yaptık.” ifadelerini kullandı.
Ağdamli olan Azerbaycan Halklar Dostluğu Derneği Başkanı Lale Hesenova yaşadığı mutluluğu MYGazete.com'a anlattı. Dün gece Ağdam’ın hiçbir savaş olmadan işgalden azat edildiğini duyunca çok sevindiğini söyleyen Başkan Lale Hesenova da, “Ağdam’ın işgalden azat edileceğini rüyamızda bile hayal edemiyorduk. 44 gün içinde topraklarımızın geri alınması, topraklarımızın işgalden azat edilmesi bizim için büyük bir sevinç oldu.” dedi.
Kendisin de Ağdamlı olduğuna dikkat çeken Lale Hesenova, “Pandemi dolayısıyla büyük bir zafer kutlaması yapamadığımız için arkadaşlarım arayıp, yanıma geldiler. Üstünde Ağdam yazan pastam ile güzel bir kutlama yaptık.” ifadelerini kullandı.
'O VAHŞET GÖZÜMÜN ÖNÜNDE'
Ağdam’dan ayrıldıkları zaman 6 yaşında olduğunun altını çizen Başkan Hesenova, “Sanki hiç büyümemişim gibi, hepsini dün gibi hatırlıyorum. Gerçekten de arkaya dönüp baktığımda o manzara, o vahşet gözümün önünde gibi hissediyorum. Ağdam’da Fizuli sokağında yaşıyorduk.Evimizin numarası 145. Hala aklımda. Telefon numaramıza kadar hatırlıyorum.Hatta benim doğum günümdü. Evimizde misafirler vardı. Bir anda karanlık çöktü. Elektrikler gitti.Sokaklardan bağırtı sesleri geldi. ‘Yukardan atmaya başladılar’ diye. Tabii ben küçüğüm hemen büyüklerimiz bizi dışarı çıkarmaya çalıştılar.O günümüz zehir oldu. Dışarıya çıktıktan sonra da sadece o zamanlar o sokakta birkaç araba vardı. Kadınları, çocukları farklı farklı arabalara doldurup köylere gönderdiler. Biz üç kardeşiz. Kardeşlerim başka arabada başka yere gittiler. Ben bir başka eve gittim.Teyzemin çocukları bir başka eve gittiler. Birkaç ay birbirimizin yüzünü göremedik. Benim babam o zamanlar emniyet müdür yardımcılığı yapıyordu. Sülalemizde hiçbir erkek kalmadı. Herkes savaştaydı.” şeklinde düşüncelerini paylaştı.
